İlk çizime başladığımız zaman, bunun niyeti yoktu. Bir araç vardı ve onu kullanmanın bir etkisi vardı, ama önemli değildi – işlemin kendisi eğlenceliydi! Sonradan, ya fotoğraflarınızın güzel olduğu ve onun yüzünden çok iyi hissettiğini ya da başkasının söylediğini duydunuz – kıskanç hissettim. Bu işleme, bitmiş resmin değeri olan başka bir değer eklendi.

Ancak bu değer nasıl tanımlanır? Modern dünyada, çoğu zaman garip soyut resimlerin milyonlarca dolar karşılığında satıldığını duyuyoruz. Hiç kimse sizin yarı-gerçekçi çizimlerinizi almak istemediğinde o kadar değerli olabilir? Keskin bir noktalı arka plan üzerinde birkaç renkli çizgilerden daha güzel, değil mi? Nasıl sanatınıza çirkin deniyor ve onların aydan övülmek mümkün mü?

Bu soruları cevaplamak için sanatın kendisini tanımlamamız gerekecek. Bu zor, hatta imkansız bir görev olacak. Ancak sanat, dünyamızda bir tanım olmadan nasıl olabilir? Herkesin zihninden farklı bir şeyler olduğunda sanatın değerini nasıl sihirli bir şekilde tartışabiliriz? Kedigil karşıtı birinin gerçekten bir örümcek hakkında konuştuğu bir “kedi vs köpek” tartışması olurdu. Yani, belki bir tanım var mı? Hadi bulalım!

Sanat nedir … Senin için ?

Kesin olarak bildiğim bir şey var – sanat özneldir. Tanımı kişinin zihninde oluşturulur ve başkalarının tanımlarıyla ilgisi olması gerekmez. Bununla birlikte, hepsini birbirine bağlayan bir şey olmalıdır. Aksi halde, nasıl bir konu olabilir?

Mümkün olduğunca objektif olarak başlayalım. Bunu yapmanın tek bir yolu var – bugün elimizdeki bu çeşitli medyadan önce geriye gidelim. Bakalım sanat nasıl doğdu!

Sanat ve zanaat

İnsanlar, şeyler yaratma kabiliyetimiz nedeniyle hayvanlar arasında eşsizdir. Çağlar boyunca, çeşitli insanların çeşitli zanaatkârlara sahip olabildiklerini ve daha sonra ürün ticaretinde bulunabileceğini öğrendik; böylece herkes kendi yapamadığı şeyleri kullanabilirdi. Bu ürünler, herkesin hayatında ihtiyaç duyduğu şeydi – bir ev, bir yatak, bir kase, bir mum, bir at ahududu … Bu nedenle ustalar büyüyen bir medeniyetin temel ihtiyaçlarını yerine getirdiler.

Sanat ve bilim yapan başka bir insan özelliği var! – mümkün. Hiçbir zaman yeterince sahibiz. Soğuk bir zeminde uyumak istemiyorsun-bir yatak istiyorsun. Yatağınız rahat değil – daha büyük, yumuşak bir şey istiyorsanız. Yatağınız büyük, yumuşak dolgu ile temizlemeniz daha kolay bir şey istiyor. Yatağınız harika, devasa, yumuşak, ayrı ayrı yıkayabileceğiniz bir kaplamayla – ancak komşunuz insanları kıskandıran bir yatağa sahiptir ve siz de insanları kıskançlastırmak istiyorsun!

İhtiyacım olanı elde ettiğimizde bir başka ihtiyaç seviyesine geliyoruz. Aç kalırsanız, yatağınızın yumuşaklığını düşünmüyorsunuz – yiyebileceğiniz herhangi bir şey için memnuniyetle ticaret yaparsınız! Ama özlemiş olduğunuz bu kuru dilim parçasını aldığınızda, yerine getirmek için başka bir ihtiyacı aramaya otomatik olarak başlıyorsunuz. Bir saniyeliğine memnun kaldınız, sonra mutluluğunuz gitti. Kuru ekmek? Kızarmış tavuk etmeyi tercih ederim!

Bu nedenle, her zanaatkarın olduğu müreffeh bir kasaba hayal edin. Sakinlerin ihtiyaç duyabilecekleri her şeye sahip oldukları gibi, şimdi sadece ürünün işlevi değil, ürünün kalitesine dikkat etmeye başlıyorlar. Ve bir ürün beklendiği gibi çalışıyorsa, dayanıklı ve kullanımı kolaydır, başka bir ihtiyaç ortaya çıkar: ürün estetik açıdan hoşnut olmalı .

Her şeye sahip olduğunuzda, daha fazlasını istersiniz – daha yüksek, manevi ve duygusal ihtiyaçlara ulaşırsınız. Artık gözlerinize hoşsohbet dışında herhangi bir işlevi olmayan bir şeyleri göze alabiliyorsunuz . İşte sanatın doğduğu en temel ilkel biçimidir. Şaşırtıcı bir şekilde, burada bizim için basit bir tanım ortaya çıkar: sanat, bizleri yine de çeken, işlevsiz bir şeydir . Kullanışlılığının ötesinde bir değeri olan bir şey.

Tabii ki bazen işlerin hem işlevsel hem de işlevsel olmayan bir değeri olacaktır. Kaç kere sadece güzel olduğu için biraz daha pahalı bir şey aldınız mı? Bu tanımla ilgili olarak bir başka sorun daha var – bizi çekmeyen çizimler ne olacak?

Sanat ve Yaratılış

Bu esasen bir dilsel ya da belki kültürel bir sorundur. Resim ve sanat eşanlamlı olarak kullanılır-sen çizersin, bu nedenle sanatçısın. Ben daha iyi bir kelime eksikliğinden geldiğine inanıyorum; belki de asla gerekli değildi. Bak sanat eğer çekici olmalı ve çizim kimseyi cezbetmiyor, ne oldu? “Kötü sanat” mı bu? Fakat asfalt ya da sıradan bir patates de kimseyi çekmiyor, öyleyse onlar da “kötü sanat” mı? Ya da değil … “sanat değil” mi?

Bu bir çizim, ancak sanat mı?

Aptal görünebilir, ama düşünün. Çizmek / boyamak öğrenmeyle ilgili asıl sorun, yeni başlayanlar çok aşağı, çok zayıf hissetmektir. Niye ya? Çünkü sanat eserlerini çeken olmadıkça, “iyi sanatçılar” değil sanatçıları çeker ve sanatçı olamazlar. Olana kadar, bunlar nedir? İşte, İngilizce dilinin kısıtlılığı geliyor. Eserler büyük olasılıkla yaratımlardır ve yazarları bir yaratıcıdır .

Bu iyi bir isim, çünkü basit, dürüst ve objektif. Diyelim ki bir çocuğun kardan adamı kilden heykel yaptığını varsayalım. Bu bir yaratım, o kadar basit. Sopa adam çizdiğinizde, yaratırsınız – sen bir yaratıcısın, ve senin yaratılışın. Gerçekten insani yardım olmadan boyayabilen bir program varsa, bu da bir yaratıcı olacaktır. Tam olarak objektif ve tanımlanabilir – aslında, “yaratılış” sözcüğü ile ilgili herhangi bir tartışma yoktur.

Yaratılışın var olması için herhangi bir yargıya ihtiyaç duyulmaz

Burada eklenmesi gereken tek şey var. Çalışmanın yaratılışında bir yaratıcı bizzat ilgilenmektedir. Bir fabrikadaki bir işçi, bir ürünün yaratıcısı değil, fırçanız resminizin yaratıcısı değildir. Bunlar sadece araçlar. Bir aleti ve bir yaratıcıyı ayırt etmek için? Araçlar, bir yaratıcı tarafından yönlendirilir ve kendisi olmadan bunu yapamazlar.

Kötü ve İyi Yaratıcılar

Yaratıcı olmayla ilgili en iyi şey, eserlerinizin başka bir işleve sahip olmadıkça, kötü veya iyi olamayacağınızdır. Örneğin, eşyaları saklamak için kutular oluşturursanız, onları güçlü ve dayanıklı yapmanız beklenebilir. Yapmazsan, kötü bir kutu yaratıcısısın -bunlar kötü bir yaratıcı değil. Gerçekten işe yaramayan fakat başka yollarla alıcılar çekmesi gereken kutuları yaratırsanız, bir sanatçı haline gelirsiniz (yine, yalnızca bu temel tanımla).

1-oluşturucu; 2-sanatçı

Kötü bir sanatçı nedir peki? Bu var bir onların uselessness rağmen insanları çekmesi istenen kreasyonları yaratıcısı, ama yok . Başarılı olmayan bir sanatçıyı, potansiyele sahip, ancak sanatlarını paylaşacak kimseden ayırmamız gerekir. Bir sanat eser yaratımı gösterilmezse çekim gücünü kontrol etmenin hiçbir yolu yoktur.

1-kötü yaratıcı; 2-kötü sanatçı

Eğlence gerçek: bir sanatçı olmadan sanat olabilir. Niyetiniz olmadığı sürece, işlevsel tasarımlarınız insanları tasarımlarıyla çektiğinde bile, basit bir yaratıcıdır. Sanat, herhangi bir yaratıcı olmadan (eğer dini bir kişiyseniz ve evrensel bir Yaratıcı’ya inanırsanız), örneğin bir gün batımını, fırtınasını veya bir çölün insan kafatasını yaratabilir.

Bu arada, bu tanım, neden çoğu zaman “kendilerini satan” sanatçılara karşı bir isteksizliğimizin nedenini mükemmel biçimde açıklıyor. Onlara artık sanatçı demeye isteksiziz ve neden? Çekme niyeti olmaksızın sanat oluşturdukları için asıl amaçları bu çekimden para kazanmaktır. Dolayısıyla sanat oluştursalar dahi artık sanatçı değillerdir. Onlar başarılı, iyi yaratıcılar, ancak yarattığı sanat yalnızca para kazanmalarının bir yan ürünüdür.

Ve neden bize bu kadar yanlış bakıyor? Kıskandığımız için … Onu görme şekli aldattığım ve kullanıldığımızı hissettiğiz-sanat eserine çekiliyoruz, ancak yaratıcı ne hissettiğimi umursamıyor, yalnızca paramızı istiyorlar (bu, ne zaman para kazanamayacağınız anlamına gelmiyor bir sanatçı olmak, sadece bir denge meselesidir).

Sanat, Habercinin Gözünde

Sanat için basit bir tanım oluşturmak için başardık, neden tanımlanamayacağını söylediler? Çünkü tanımımızda çok öznel bir şey var. “Attraction”, bir şeye doğru çekilmek hissi olarak tanımlanır. Tamamen subjektiftir-X nesnesi A kişisine karşı çekici olabilir ve kişi B için itici olabilir. İnsanlar karmaşık varlıklardır, bu nedenle korktuğumuz ya da gerçekten nefret duyduğumuz bir şeyle çekinebiliriz. Tabii ki, genel anlamda cazip kabul edilen şeyler var. Örneğin, güzellik ve çekicilik eşanlamlı olarak değerlendirilir.

Nesne, farklı insanlar tarafından gözlemlendiğinde değişmez, ancak her biri farklı görür

Sanat tanımını tam yapmak için cazibe tanımlamamız gerekir. Hadi deneyelim!

Bu sanat, çünkü güzel

Çekicilik öznel (sıfat “cazip” en azından zımni bir nesne olmaksızın kullanılamaz) iken, güzellik, objektif bir şey olarak kolayca tanımlanabilir (cazibesini kesmiş olduğunuz sürece). “Güzel”, basitçe “mevcut güzellik standartlarını karşılamak” anlamına gelir. Bununla birlikte, bir bilgisayar, insanların güzelliğini yargılayabilir, ancak, en iyi rengin ne olduğunu söyleyemeyeceği gibi, çekici kim olduğunu söyleyemeyecektir.

Güzel şeyler, “genel olarak çekici” olanlardır. Film, oyun, dergi ve reklam üreticisi mümkün olduğunca çok insana ulaşabilmek için bunları kullanıyor. Genel olarak güzellik standartları nelerdir? “Orantılı”, “saf”, “simetrik”, “düzenli” ve “net” hepsi burada sığmaktadır. Başka faktörler de var, ancak daha fazla kültür bağımlısı ve daha riskli.

Ivan Andreevich tarafından giriş

Bunun Neleri Önemli Nedir?

Güzellik tanımak kolaydır. Genimiz tarafından düzenli şekil ve uyumu fark etmek için programlanmış değil aynı zamanda erken çocukluktan beri güzellik standartlarına da öğretilmiştir. Herhangi bir duygu duygusuna sahip olmayan bir psikopat bile, “çirkin” ten kolayca “hoş” diyebilir. Sanat tanımında “güzel” kelimeleri mümkün olduğunca objektif kılar. Çeşitli kişiliklerin ve çıkarların insanlarla ortak bir zemin bulmanın birkaç yolu var. Ünlü modeli sevmeyebilirsiniz, ancak bu standartları ne kadar umutsuz bırakarsanız atın “mevcut güzellik standartlarını karşılıyor” diyebileceğini inkar edemezsiniz.

Bunda Kötü Nedir?

Birincisi, güzel şeylerin “ortalama bir insanı” cezbettiği biliniyor. Tabii ki, ortalama bir kişi yoktur – herkes farklıdır. Çoğu kişi genellikle hoş bir şeyle çekinse bile, yine de çekici bir şey görmeyen bir sürü kişi olacak. Dahası, itici bulabilirler bile!

Çünkü genel güzellik standartları ve kişisel güzellik standartları vardır. Bir kişi genel standartları kabul edebilir ve bunları kendi kategorileri olarak alabilir, ancak herhangi bir şekilde zorunlu değildir. Bu nedenle, güzel bir sanat herkesi cezbetmeyebilir, yalnızca çoğunluğu.

İkincisi, güzellik o kadar yaygın ve her yerde görüldüğü için sıkıcı olur. Bu yüzden bazen o kadar mükemmel modeller güzelliğin ideallerinden daha popüler hale gelmez. Her zaman gördüğünüzde, güzellik bir norm haline gelir ve norm herhangi bir şekilde ilginç değildir. Güvenli, fakat aynı zamanda herhangi bir duygu uyandırmıyor çünkü çok alıştınız.

Sadece günbatımının veya dağların tüm bu resimleri düşünün. Güzel güzellik standartlarıyla tanışıyorlar, ancak aynı zamanda klişe de yapıyorlar. Onların güzellikleri onları sadece sanat yapmaz aynı zamanda onları ondan kurtarır.

Üçüncüsü, bir cismin güzelliği, çekici olsa dahi, gözlemciyi yalnızca mümkün olan en basit şekilde onu çekmek için bu şekilde yaratılmış olduğu varsayımına götürebilir. Seçim yapmakta serbest olduğumuzu ve beğenilen bir sanat eseri bize “güzel olduğumuzdan, seçim hakkınız yok-benden hoşlanmanız gerekir” gibi şeyler hissetmek istiyoruz. Bu, amaçlananın tersi şekilde çalışan, itici bir etkiye sahip olabilir.

Bu, gerçek, çünkü Sanat

Soyut sanat eseri, bu nedenle, insanlar tarafından reddedilir. “Vay, çok gerçekçi görünüyor! Bir fotoğraf olduğunu sanıyordum!” Bu tanımlamayı kullanan kişinin bir sanat eserinden beklediği tepki. Başka bir şey basit bir “Meh” hak ve sanat çağrılmaz. Yaratılış ne kadar gerçekçi olursa, sanatsal da o kadar artar. Hatta güzel olması gerekmez – çirkin şeyler de gerçekçi olabilir.

Wugu : Lindsey Wakefield

Bunun Neleri Önemli Nedir?

Yine değerlendirmek kolaydır. İyi bir bilgisayar, taradığı bir resmin gerçekçi olup olmadığını kolayca söyler ve size gerçekçilik yüzdesi verir. Aynı şekilde ortak bir zemin elde edilir; sanat tanımınız ne olursa olsun, bir şeylerin gerçekçi olup olmadığını anlarsınız.

Gerçekçi resim takdiri, gerçek dünyayı nasıl taklit edeceğini binlerce saat harcayan bir sanatçıyı destekliyor. Gerçekliğin inanılmaz derecede karmaşık olduğu göz önüne alındığında, gerçekçilik yaratma becerisi hayran kalmaya değer bir şeydir; özellikle sanatçı gerçekdışı şeyleri gerçek gibi gösterdiğinde.

Bunda Kötü Nedir?

Gerçekçiliğin aşırı bir versiyonu olan foto-gerçekçilik, bir fotoğrafın yeniden çizilmesine dayanır. Bir fotoğrafla benzerlik elde edilir – sanatçı yalnızca tüm pikselleri / noktaları kopyalar ve orijinali farklı bir ortama yeniden oluşturur. Evet, zaman alıcıdır, ancak aynı zamanda yapılması son derece kolaydır. Kolay değil, basit. Zaman ve sabır gerektirir, ancak bunun dışında yaratıcının yalnızca el becerilerine ihtiyacı vardır. Bir sanatçının bir fotoğraf olmadan senden daha iyi bir şey çizmeyeceği ihtimali var.

Resim gerçekçiliği sanatsal çalışmaların bir parçasıdır ve bir sanatçının nihai hedefi olması gerekmez. İçerik oluşturucular, nasıl çalıştığını öğrenmek ve daha sonra kuralları çiğneyebilmek için fotoğraf veya doğayı yeniden oluştururlar. Sonuç olarak, başka hiçbir şeyin övgülerini söylemeyebilir, bir çalışma yapabilir ve sanatçının çok daha fazla çalışma koyduğu bir şeyi görmezden gelebilirsiniz.

Gerçekçi eserlere aşık olduğunuzda, yalnızca gerçekçi veya gerçekçi olmayan şeyleri görürsünüz. Bu şekilde gerçekçi olmayan, ancak farklı stilleri düşünmekten vazgeçersiniz, ancak gerçekten olmaya çalışmaz. Bilinçaltı bir şekilde, sanatçıları gerçekçiliğin hizmetkârları olarak görüyorsunuz ve “görevlerini” doğru bir şekilde yerine getirmediklerinde, bunlar sadece kötü.

Bu sanat, çünkü ben kendim yapamadım

Biraz daha öznel bir zemine geldik. Bu tanımlamayı kullanan bir kişi kreasyonları bu alandaki kendi yetenekleriyle karşılaştırır. Bir şeyin nasıl yaratılmış olabileceğini hayal edemediğinde buna sanat derler (“İmkansız”, “inanamıyorum”, “Sen çok yeteneklisin,” vb.). Gerçekten, oluşturma işlemi için kullanılan zamandan değil, göze çarpan etkisi hakkında. Bu tanımda sanat, yeteneklerini karşılaştırmak için bir yazara sahip olmalıdır. Bir gün batımında güzel olmasına rağmen, Tanrı-Yaratıcı’yı aklınızda tutmadığınız sürece sanat olarak adlandırılamaz.

Dragonborn tarafından aenaluck

Bunun Neleri Önemli Nedir?

Şey, o kadar da değil. Sana nedenini söyleyeyim:

Bunda Kötü Nedir?

Bu tanıma uyarak kendinizi evrenin merkezine yerleştirirsiniz. Kişisel beceri şey iyi olup olmadığını bir göstergesi olur. Bir resimden nefret ettiğinizi varsayalım, çünkü “kendiniz de yapabilirdiniz”, ancak yanınızdaki bir kişi yapamayacağını söylüyor. Kimin fikri daha önemli?

Bu sanat tanımı tamamen kişisel bir görüş üzerine kurulduğundan, hayranlarının sanat hakkında konuşurken savunmacı olma olasılığı yüksektir. Çünkü bir sanat eseri hakkında kendileri hakkında bir tartışma yapıyorlar. Onların hayran oldukları bir şey hakkında “Sanat değil” dediğini duyduklarında ilk cevapları “Eh, daha iyi yapardın” derdi. Onlara göre daha iyi yapamadığınız sürece bir şeylerin kötüye gittiğini söyleyemezsiniz, bu yüzden herhangi bir olumsuz eleştiri vermek için profesyonel olmanız gerekir.

Bu yaklaşım aynı zamanda mistik yetenek inancının temelini oluşturmaktadır. Kendinizi akıllı bir kişi olarak görürseniz ve birinin beceri düzeyini elde edebileceğiniz herhangi bir yolu göremiyorsanız kesinlikle imkansız olmamalısınız – çünkü olsaydı, bunu yapardınız! Bu nedenle, sanatçı yetenekli olmalı .

Bu tanım, bazılarının modern sanatın neden anlamayacağının nedeni. Birkaç dakika içinde aynısını yapabilselerdi, bu sanat nasıl olabilir? Dolayısıyla, bu tanımdaki kör inanç başkalarının görüşleri için herhangi bir alan olmaksızın oldukça kibirli.

It’s Sanat, çünkü Zor / Zaman Tüketiyor

Önceki tanıma benzer, ancak belki de aynı sonucu elde edebilirsiniz . Sorun şu ki, sabırlı / kararlı değilsiniz ve çok fazla vakit geçiren ve bir şeyler elde etmek için çok uğraşan birinin sabrına / kararlılığına hayran oluyorsunuz. Yaratılışın kalitesi, yalnızca büyük miktarda enerji ve harcanan iş harcanırsa o kadar da önemli değildir.

Vincent Valentine , Aenea-Jones’dan

Bunun Neleri Önemli Nedir?

Birinin sıkı çalışmasını takdir etmek her zaman iyidir. Hareketli dünyamızda birisi onlara güzel / önemli şeyler yapmak için zaman ayırır, ancak aksi halde işe yaramaz, saygı ve hayranlık oldukça doğal gelir.

Bunda Kötü Nedir?

Dijital sanata yönelik küçümsemenin kaynağı burada. Çok kolay, çok hızlı, sanat olamaz! “Bu tanımın hayranı olan sanatçıların, bilgisayarın işini yapmasına izin vermek yerine sanatçıların bir şeyler çizmek için çalıştıkları zamanı özledim” dendi.

Yaratmaya yönelen büyük miktarda iş her zaman açık değildir. Bir sanatçı, beş dakika içinde nasıl bir şeyler yaratacağınızı öğrenmek için her gün on düzine saatten fazla iki yıl boyunca pratik yapabilir ancak izleyici olarak yalnızca beş dakika görebilirsiniz . Fark edebileceğin tek iş bu! Buradan, tümünün yetenek / yazılım / araçlar olduğuna ilişkin sonuca gitmek çok kolaydır. Hayırseverlik için bir şey yok.

Sen ne kadar zor bilemezsiniz reall y oldu

Basitleştirme ve minimalizm yalnızca bu efekti elde etmek için aslında çok iş yapılması gerektiğinde basit görünüyor. Yalnızca nihai işleme üzerinde harcanan zamana bakarak, aslında sizin tanımınızı karşılayan bir şeyi yok sayarsınız.

Bu tanım, nihai sonuç ne olursa olsun, yaratılması zor her eserin de hayranlıkla izlenebileceğine dair istekli düşünülmeden gelebilir. Bir şeyler doğru bulmaya çalışırken saatler harcadıysanız (ancak yapmadıysanız) ve sonuç olarak övgü almazsanız, beş dakika içinde yapılan bir şey beğendiğiniz hayranlığını aldığında derinize zarar verebilirsiniz. Herkesin sizin gibi övgü ve hayranlık yaratmadığını unutmamalısınız. Profesyonel sanatçılar para için çalışıyorlar ve birisi için asla kendi beğeniniz olmadan sanat üretiyorlar. Hızlı ve etkili olmak, mesleklerinin bir parçasıdır; hayran değilsiniz.

Bu Sanat, çünkü Şaşırıyor / Beni Sürprizler

Bazen kalite, güzellik ya da çalışma harcanan zamanı değil (hoş geldiniz de). Resme bakıp düşünün: “Parlak, neden bunu düşünmedim?” Kavramın kendisi güçlü bir şey. Her şeyi öğrenebilirsiniz, ancak kavram yaratıcılığın açık bir kıvılcımı ve sadece birileri zaten yüksek sesle söylediyse bunu açıkça gösteriyor.Hayranlık duygusu getirir, aynı zamanda sevinç de verir; bunun o kadar basit olduğuna inanamazsınız.

Darren Geers tarafından yüklerini taşımak için KENDİSİNİZ

Bunun Neleri Önemli Nedir?

Kavram genellikle bir grup insanın bildiği bir şey üzerine kuruludur. Ortak hayranlık duygusu ile birlikte olduklarını hissediyorlar ve kendileri ile ilgili düşüncelerini paylaşma ihtiyacı hissediyorlar. Sanatçı ve hayranları arasında özel bir bağ oluşur, çünkü birbirlerini anlıyorlar. Mesajın size özel olarak yönlendirildiği yanılsaması da var, çünkü başkaları bunu anlamıyor.

Mesajın çok net olması gerekmediğinden, bu tür sanat, izleyicinin tarafında biraz düşünmeyi gerektirir. Çözmek bir bulmaca. Memnuniyet, deneyimi daha kişisel hale getirir ve bu nedenle de daha kalıcı ve doğrudur.

Bunda Kötü Nedir?

Kavramlar kontrol edilemez. Yaratıcı insanlar çok fazla “üretebilir”, ancak genellikle sadece birkaçı gerçekten mükemmel. Bu tür bir sanat yaratmak neredeyse imkânsızdır-kendini yaratıcı bir kişinin aklında yaratmaktadır. Bu nedenle, sanatçı bile fikrin nereden geldiğini söyleyemiyorsa, yaratıcının gerçek kim olduğunu söylemek zor.

Ama ya sen anlamıyorsan ? Kavramın yanında bir miktar estetik değer olsa bile, sanat eseri kendini savunabilir, ancak değilse ne olacak? Bir şey güzellik standartlarına uymazsa, bazı insanlara çekici geldiğini tahmin edebilirsiniz, ancak kafa karıştırıcı bir konsept işi sonuna kadar boşa çıkarır.

Art, çünkü bana bir şey hissettiriyor

Bazen bir nesneye / kişiye / duruma baktığınızda, gizemli bir his elde edersiniz. Baktığınız şeyle alakası yok gibi görünüyor, ancak sanki içinde bir şey uyandıracak gibi. Bu duygu, olumlu ya da olumsuz olmasın, bazı insanlar için sanata bakmanın açık bir göstergesi olabilir.

Aslında bu, diğer tanımların çoğunun da temelini oluşturur. Tek fark, anlamı zevk ya da hayranlık gibi birkaç duyguya indirgemektir. Şu an konuşmakta olduğumuz kişi çok daha açıktır ve bu nedenle soyut sanatın çoğu kişinin reddetmesine rağmen sanat denmektedir. Bu tanım, her şeyin birisi tarafından yaratılmış olmasına bakılmaksızın ya da rasgele oluşumun bir sonucu olarak, potansiyel resim olarak kabul eder. Bunun nedeni, eser sanat değildir – “sanatsallığı” sizinle uyanır ve sizden önce yoktur. Gerçekten de, diğer duygulara dayalı tanımlamalar için de geçerlidir; ancak soyut bir resmi ve ağlayan bir bebeğin resimini karşılaştırdığınızda olduğu gibi asla net değildir – bunları birbirine bağlayan tek şey sizsiniz.

Bunun Neleri Önemli Nedir?

Her yerde sanat görebilirsiniz! Herhangi bir yaratana bile ihtiyacınız yok-bir alışveriş merkezine gidebilirsiniz ve yakından bakarsanız sizin için bir sanat galerisi haline gelir. Dünyaya daha açık olursunuz, daha yargısaldır ve diğerlerinin görmezden gelen şeyleri fark edersiniz. Ayrıca sizi daha iyi bir sanatçı yapabilir, çünkü duygular hakkında bilgi edinin ve onları neyin uyandırdığını öğrenin.

Bu tanıma göre sanat hakkında konuşurken, sizden kaynaklandığı gerçeğini otomatik olarak vurgularsınız. Diğer tanımlar objektif hakikatlere (“sanat değil, çok çirkin”, “Sanat diyoruz, kendim yapabilirim” gibi gelebilir), bu daha objektif bir ses olacak (“bakarken neredeyse ağladım, Sanat”). Bu şekilde tartışmanızdaki rakibiniz sanat eseri hakkında değil, duygularınız hakkında konuştuğunuzu anlıyor.

Bunda Kötü Nedir?

Olabildiğince subjektif. Neden böyle hissettiğinizi bilmiyorsanız, bir başkasıyla ortak bir zemini nasıl bulabilirim? Biri sizin gibi hassas değilse, aslında onları yanlış yapmadığı için onları aşağılamaya başlayabilirsiniz. Diğerleri yalnızca “kör” değildir, çünkü yaptıklarını hissetmezler. Yorumunuzun sanatçınınki ile aynı olması gerekmediğini unutmayın!

Bu tanımın tam olarak kullanılması için, kişinin oldukça hassas olması gerekir. Aksi halde, güzellik hayranlığına ya da şaşırtıcı becerilerin kıskançlığına “daha kolay” duygularla sınırlı kalır ve otomatik olarak konuştuğumuz daha dar tanımlardan biri haline gelir.

Aynı zamanda, aşırı duyarlı olmak çok yorucu olabilir ve her diğer sanat deneyimini daha az özel kılabilir. Ayrıca, her şey sanat olabilir, değil mi? Konseptin kendisi de kaybediyor.

Bu, Art değil, çünkü Değersiz Olarak Pahalı

Şaka gibi görünebilir, ancak bazı insanlar sanat hakkında hiçbir fikri olmayabilir. Pek çok tanım var ve birçok farklı şey sanat olarak adlandırıldığında, karıştırılması kolaydır ve aslında vazgeçer. Böyle bir kişi güzel bir tabloya hayran olabilir veya diğerlerinin yeteneklerini kıskanabilir, ancak sanat demeyecektir.Sanat, nesnenin daha üst düzey bir biçimi – işe yaramazsa sanattır ve insanlar hala bunun karşılığında büyük paralar ödemeye isteklidir. Güzel ve zarif olabilir, ama aynı zamanda çirkin ve özensiz olabilir. Fark etmez – insanlar cüzdanlarıyla oy verirler.

Bir şey için iyi değilse ve insanlar bunun için milyonlarca para verirse, bu sanat olmalıdır

Bunun Neleri Önemli Nedir?

Daha objektif olabiliyor musun? Kimsenin ihtiyaç duyamayacağı bir şeyin fiyatını görüyorsunuz ve eğer yüksekse, bu bir sanat haline geliyor. Basit ve saf. Kimse onunla tartışamaz!

Bunda Kötü Nedir?

Tembel bir yaklaşım, çünkü başkalarının karar vermesine izin veriyorsunuz. Sanat yaratamazsın, çünkü sana göre değil. Aslında sanata ödediği kişi tarafından yaratılmış olduğunu söyleyebilirsiniz!

Sanat Veya Sanat Değildir, Bu Olan Soru

Sanat tartışılabilir mi? Tüm bu tanımlarla sanırım değil. Bir sanat eseri ile ilgili her tartışma, er ya da geç, tanım hakkında bir tartışma haline gelir – ancak tartışmacılar hakkında hiç bir fikri yoktur. Bir “güzel sanat” hayranı ile “heyecan verici bir sanat” hayranı arasındaki tartışmanın nasıl bir bakışa bakalım:

Bu komik değil mi? Orta sütunu okurken yalnızca saçma görünüyor, sanki farklı dilde konuşuyorlardı-birbirlerini anladığını düşünecek kadar benzerler, ancak bunu yapmak için yeterli değil. Bu nedenle sanat tanımlamak o kadar zor. Hepimiz bunun ne olduğunu biliriz – bu belirli bir duyguyu uyandıran bir şeydir – ancak bu duygunun doğası konusunda anlaşamıyoruz.

Bu arada, bu tür “transkripsiyon tablosu” rakibinizi şiddetli bir tartışmada anlamanın harika bir yoludur; “nasıl bu kadar aptal ve anlamadığımı söyleyeyim” noktasına geldiğinizde. Aslında iki farklı şey hakkında konuşmaya başlamanız için iyi bir şans var!

Hangi Sanata Karar Verir?

Sanat öznel olduğundan, iyi olur. Fakat düşüncen olduğunu hatırlamalısın. Her ne zaman “bu sanat” diyorsa, “benim için” örtük bir şey var. Bu nedenle belirli bir eserle ilgili bir tartışma mantıklı değil.Tartışmadan bahsedebiliriz tıpkı burada yaptığımız gibi – belirli bir düşünme şekli hakkında kötü ve iyi olan şeyler – ancak sanat eseri bununla hiçbir ilgisi yoktur. Rakibinizin yanlış olduğunu ne kadar çok emin iseniz, kesinlikle olamazsınız. Bir kez daha görelim:

Absürd? Birisi her söylediğinde şunu duyuyorum: “Sanata derler mi? Kendim yapabilirim!”  Evet, yapabilirsin, bu yüzden sanat değil … senin için. Ama bir nedeni olduğunu onlar sanat diyemezsin? Sadece tanımlamanızı yerine getirmediği için mi? Herkesin itaat etmesi gereken objektif bir sanat tanımı koyma gücüne sahip olduğunuzu düşünmekten oldukça kibirli !

İşte bu yüzden, sanatı tanımlamak zor ya da imkansız diyebiliriz. Makalenin başından itibaren yapılan basit, temel tanımlamamıza rağmen, mümkün olan her resim hakkında tam bir anlaşmaya varamıyoruz. Bunu biliyormuş gibi görüyoruz, ancak birisi bizim için buna değmeyen bir şeyin tadına baktığında her zaman, tanımımıza göre tartışmaktan biraz deliriz. Büyük para oynamaya başladığında güçlü bir duyguyu, kıskançlığı uyandırır ve daha kişisel hale getirir: “Sanat değil, peki neden bunun için çok para verirsiniz? Benim sanat tanımımın yanlış olduğunu söylüyorlar mı? Nasıl cesaret edersiniz? !”

Sanat birçok olumlu duygu uyandırabilir, ancak aynı zamanda bir saygısızlık tohum olabilir. “Sanat değil” den dolayı nefret ettiğiniz her an sanat derler, bir kez daha düşünün. Neden hayranlığın olsun diye bir şeyden nefret ediyorsun, buna göre, hak etmiyor mu? Gerçekten kendinizi insanların takdir edebileceği ve kabul etmeyeceğine karar verme gücüne sahip olduğunuzu düşünüyor musunuz? Yoksa zor işlerinizin farkedilmediği halde, değersiz şeylerin dikkat çektiği için kıskanç mısınız?

Her neyse, her şey seninle ilgili, sanat eseri hakkında değil. Bir şey hakkında “şaşırtıcı bir sanat” derken, aynı şeyi düşünmemeniz gerektiği anlamına gelmez. Sadece onların görüşleri, bu yüzden  savunma düşünmeyin onlar üzerinde bir şey zorlamaya çalışıyoruz konum .

Sahipsiz Sanatlar

Bunca zaman başkalarının tepkileri hakkında konuşuyorduk. Herhangi bir izleyici olmadan sanat yaratmak mümkün müdür? Basit bir cevap evet, sanat tanımınıza uygun olduğu sürece evet. Gerçek şu ki, her şey sanattır ve kimin aradığına bağlı olarak hiçbir şey yoktur .

Kabul etmek zor olabilir. Genelde, daha fazla insanın bir şeye inanması ne kadar doğruysa yanılsama altında kalırız. Dolayısıyla, daha çok kişi çalışma sanatınızı ne kadar çok derse çağırsa sanatsal da o kadar artar. Bu nedenle, herkesi yarattıklarınıza hayran olmaya zorlayan ayartma . İmkânsız olduğunu zaten bilmeliydin. Eğer tüm tanımlamaları çalışma ve hepsini karşılayacak bir sanat eseri yaratmak bile, sanat olmaktan çıkacak sana (: “yapılan bir çalışma insanlar beni seviyor” sanat tanımın olmadığı sürece).

Şimdi yaratılış anlayışına geri dönelim. Bir yaratıcı olarak niyetiniz yaratılış değerini değerlendirmek için çok önemlidir. İnsanları güldürmek için yaratırsanız ve tepki göstermezlerse, yarattıklarınız değersizdir – yine sizin için . İnsanları güldürmek için yaratırsanız, bunun yerine tarzınızı ve tekniğini takdir ediyorsanız, eserleriniz değersiz kalır – çünkü niyetiniz başarısız oluyordu.

Bununla birlikte, takdir edilmek için yarattıysanız, ancak bu niyeti gizlerseniz ve “İnsanları güldürmek istiyorum” sözünü mazeret olarak kullanın ve sonra size gerçekten hayran olduğunuzu (gülmeden bile) büyük başarı elde ettiğiniz anlamına gelir. Sonunda, eserleriniz sizin için çok değerlidir, çünkü ne istediğini elde ettiler.

İzleyicilerin tepkisi sanat eserini iyi ya da kötü yapmaz – niyetin ve başarının

Bu nedenle, sanatınızı kimseye göstermeden başarılı bir sanatçı olabilirsiniz. Senin tek niyeti şey çizmek için ise size gibi olacak, bunun için kimseye ihtiyacım yok. “Beğenirsen umurumda değil, kendim için çiziyorum” dedi yayınlanmış bir eser altında büyük bir yalan. Niye gönderdin? Bununla neyi almak istiyorsun? Senin ne gerçek niyeti?

Şimdi noktaya gelmeliyiz. Bir sanatçının değeri sanatın kendisi kadar objektif olarak tanımlamak kadar zor, çünkü bir görüntüleyici (veya yaratıcı) içinde doğar ve herkes farklı bir şekilde yaratır. Bazıları yarattıklarınızdan hoşnut, bazıları da olmaz ve iyidirler. Niyetini yerine getirenlere daha fazla minnettar olabilirsiniz, ancak bununla hiçbir ilgisi yok. Bu var sen onlara işin değerini değiştirme gücüne verdi!

Yaratılış Acı

Kendinize sormanız gerekir: ne istiyorsun? Neden yaratıyorsun? Çizim sevdalınız çocukluk döneminde başlıyorsa, arkadaşlarınızın ve öğretmenlerinizin övgüsüyle tetiklenirse, birisinin sizi övdüğünde o şaşırtıcı hissi hissetmek için yaratmanız muhtemeldir. Sizin niyeti, insanları şaşırtmak, onları bir şeyler hissettirmek, ve sonuç olarak, artacak olacak sevdi ve takdir edilecektir sanat, yaratmaktır sizin kendi gözünde değerini. Aynı zamanda sen ve kreasyonlar köleleriniz haline gelirsiniz. Birisi amaçlandığı gibi tepki verene her zaman kötü hissediyorsun. Kendiniz işinizi beğendiyseniz – başkalarının gücünü tüm başkalarının düşüncelerine bıraktın – artık önemli değil .

Onların düşünceler sanat salt değerini etkilemez sizin kendi düşünceleri hakkında düşünceler

İnsanlar hayal kırıklığına uğramış ve yaratmayı öğrenirken bu kadar vazgeçmelerinin nedeni de budur. Tek niyetin ve motivasyonun, harika olduğunuzu hissetmektir ve öğrenme süreci size vermez (ya da hatta götürür) ruhunuzu kaybetmek çok kolaydır. Senin hakkında konuştuğumu fark ettiyseniz kurtarma yolundaki ilk adım budur. Çizim, layık bir kişi olduğunuzu hissettiren bir araç ise, probleminiz çizim becerilerinizden çok daha derinlerde yatıyor.

Dürüst olacağım – hemen hemen her insan eyleminin ana güdüsü layık olma duygusudur. Dolayısıyla, tamamen ortadan kaldırmak neredeyse olanaksızdır. Bununla birlikte, bir sanatçı olarak değeriniz kendiniz hakkında daha iyi hissetmenizi sağlayan tek şey olmamalıdır. “Bu, korkunç: Kaç kez çiziminizde bakıp düşündü var ben emmek, ben umutsuz”. Sanatçı olarak berbat etme hakkına sahipsiniz, onunla ilgili yanlış birşey yok! Bir sanatçı olmanız bile gerekmez; mütevazı bir yaratıcı kal

Birisi kötü bir sanatçı olmanın kötü olduğunu söylediğinde, bunu otomatik olarak düşünmeniz gerektiği anlamına gelmez. Düşüncelerinizi sadık – neden sadece iyi sanatçıların çizmesine izin verilsin? Hiç denemiyorsan nasil iyisini alirsin?

Motivasyonunuzu ana amacınız olarak değiştirmeye çalışın; çizimin nasıl kolaylaştığını göreceksiniz. Örneğin, en iyi olmaya çalışmak yerine, hayran olduğunuz bir sanatçıyı olduğu kadar çizmeyi de hedef edin. Bu şekilde, başkalarının görüşlerinden bağımsız olacaksınız, çünkü eserlerinizi beğenip beğenmedikleri önemli değil, yalnızca “iyi” neyin ne demek olduğunu bilirsiniz. Sonuç değil, çizim sürecine de odaklanabilirsiniz. Çektiğiniz her şeyi değerlendirmek yerine (hatta çalışmalar), amacınızı “bir çizimi bitirmek” için ayarlayın ve başarmanın ne kadar kolay olduğunu görün!

Sonuç

Sanat tanımlanamaz, çünkü herkes kendi başında yaratır. Bu nedenle sanat değeri de tanımlanamaz. Birisi yarattıklarınızın yeterince iyi olmadığını söylediklerinde, yalnızca kendi görüşlerini belirtir, gerçek, nesnel bir değer değildir. Dahası, bir şeyin çirkin görünmesine rağmen, yaratıcının niyeti olabilirdi. Sizin için kötü, çünkü çirkin; onlar için iyi – aynen aynı nedenden ötürü!

Diğer insanların sanatınızın değerini tanımladığını düşünüyorsanız, bunun nedeni yalnızca onlara bu gücü vermenizdir. Niyetin onları sana hayran bırakmak için değilse, hayranlık eksikliği sana dokunmazdı. Bunu fark ettikten sonra nihayet özgür olabilirsiniz! Niyetinizi değiştirin ve hayranlığınızı yalnızca yaratılışınızın bir yan ürünü haline getirin. Nelere ulaşmak istediğinize odaklanın ve başkalarının size iyi ya da kötü yaptıklarınızı söylemesini bekleme. Hayranlıktan vazgeçtiğinizde nihayetinde kötü olursunuz. Ve biliyor musun ne diyeceğim? En çok hayran olduğunuz kişilerin en az ihtiyaç duyduğundan emin olabilirsiniz!

Bu konuyla ilgili düşüncelerinizi duymak isterim. Makalemde sanat tanımını buldunuz mu, yoksa başka bir şey mi kullanıyorsunuz? Sanatla ilgili daha az resmi tartışmaya katıldınız mı? Nasıl bitti? Niçin yarattın ve niyetin nedir? Hiç kimse senin sanatını göremezse yine yaratır mısın?